…วิถีอีสาน…

               “ อีสาน “ หรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย เป็นอีกหนึ่งภูมิภาคที่มีกลุ่มประชากรอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากหรืออาจจะมากกว่าทุกภูมิภาคในประเทศไทยเลยก็ว่าได้ แต่ภาคอีสานเป็นภาคที่มีความอุดมสมบูรณ์น้อยเมื่อเปรียบเทียบกับภาคอื่นๆจึงทำให้การใช้ชีวิต การกิน วัฒนธรรม ประเพณี อาชีพของคนอีสานจึงมีความแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง หรือที่เคยมีใครหลายๆคนเคยกล่าวไว้ว่าคนอีสานจน ลำบาก แต่นั่นก็เป็นเพียงคำพูดในยุคก่อนๆ เพราะทุกวันนี้ภาคอีสานได้มีการพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆจากเมื่อก่อนที่เคยลำบากมากๆ ทุกวันนี้เทคโนโลยีก็ได้เข้ามามีบทบาทช่วยในการทำงาน อาชีพ ของชีวิตคนอีสานมากขึ้น

           ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี ความเป็นอยู่เฉพาะตนตนอีสานใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย อยู่ง่าย กินง่าย ใช้เท่าที่มี การทำมาหากินของคนอีสานในสมัยก่อนๆนั้นอาหารกากินก็หาตามธรรมชาติ ตามแม่น้ำ ตามป่า ตามเขา ซึ่งทำให้คนอีสานใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายในสมัยก่อนคนอีสานจะเลือกทำเลการตั้งถิ่นฐานตามลุ่มแม่น้ำที่มีความอุดมสมบูรณ์ เช่น แม่น้ำชี แม่น้ำมูล แม่น้ำโขง ซึ่งเป็นแม่น้ำสายหลักของคนอีสานเลยก็ว่าได้ บ้านเรือนก็จะสร้างใกล้ๆกับแม่น้ำ หนอง บึง เพื่อความสะดวกในการหาน้ำและเป็นแหล่งอาหารได้อีกทางหนึ่ง  แต่เมื่อพอมีเหตุการณ์น้ำท่วมคนอีสานก็จะย้ายบ้านเรือนขึ้นไปอยู่ในที่เนินสูง ตามดอน โคก ซึ่งถ้าสังเกตในทุกวันนี้ชื่อหมู่บ้านของกลุ่มคนอีสานส่วนใหญ่จะขึ้นต้นด้วยคำว่า  หนอง โคก ดอน โนน เป็นต้นนั้นก็เป็นเพราะวิถีชีวิตที่เป็นมาตั้งแต่สมัยโบราณและเป็นความคิดของคนอีสานที่ตั้งชื่อหมู่บ้านตามสภาพแวดล้อม  “อาชีพ” ภาคอีสานเป็นภาคที่อยู่บนที่ราบสูง ร้อน แห้ง แล้ง ฝนฟ้าก็ไม่ตกต้องตามฤดูกาลแต่คนอีสานยังยึดอาชีพการทำนาเป็นอาชีพหลักอยู่เหมือนเดิม แต่ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยจึงทำให้ผลผลิตที่ได้ออกมาน้อยกว่าคนอื่นหรือบางรายก็ต้องยอมเสี่ยงที่จะขาดทุน แต่ยังไงการทำนาก็ยังคงเป็นอาชีพหลักของคนอีสานอยู่เหมือนเดิม เมื่อหมดช่วงฤดูเก็บเกี่ยวแล้วคนอีสานก็จะว่างจากการทำนา หลายๆกลุ่มหลายๆคนก็ต่างหาอาชีพเสริมทำ เช่น การทอผ้าไหม การจักสาน หรือว่าใครที่มีเนื้อที่มากๆในที่สูงก็จะทำการปลูกมันสำปะหลังเพื่อเป็นรายได้ในช่วงที่ไม่ได้ทำนา จึงทำให้เรามองได้ว่าคนอีสานแต่ละคนต่างต้องดิ้นรนต่อสู้ชีวิตท่ามกลางความเสี่ยงจากธรรมชาติเช่นกัน จึงทำให้คนอีสานเป็นคนที่ต้องขยัน อดทนต่อความยากลำบากทำให้คนอีสานมีความอดทนมากกว่าคนในภาคอื่นๆในประเทศไทย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกินคนอีสานกินอะไรก็ได้เพื่อความอยู่รอดจึงทำให้ใครหลายๆคนมองคนอีสานว่าเป็นภาคที่จน ลำบาก บ้านนอกแต่นั้นก็เป็นเพราะสิ่งที่เราคนอีสานได้ทำและสืบสานต่อมาจากบรรพบุรุษรุ่นปู่ รุ่นย่า แต่สิ่งที่สำคัญของคนอีสานที่มีคือ น้ำใจ สังเกตได้จากการกินข้าว เมื่อมีคนแปลกหน้าเดินผ่านจะรู้จักหรือไม่ก็ตามสิ่งแรกที่จะได้ยินคือ คำเชิญกินข้าว เพราะนั่นคือสิ่งที่สืบทอดกันมาตั้งแต่โบราณ

                  แดนอีสานอาจจะเป็นดินแดนที่บ้านนอกหรือชนบทในสายตาของใครหลายๆคนแต่คำว่า “อีสาน” แท้จริงไม่ได้มองแค่ว่าเป็นเพียงแค่ภูมิภาคหนึ่งในประเทศไทยเป็นเพียงภาคที่พูดภาษาอีสานที่ใครหลายคนมองว่าเชย แต่จริงแล้ว “อีสาน” เป็นอีกหนึ่งเอกลักษณ์ของประเทศไทยที่มีการใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ ประเพณี การกิน ที่ต่างชาติหลายๆคนให้ความสนใจและหลงใหลในคำว่า “อีสาน”